Pamiętnik programisy
Poniżej prezentuję przykład polityki prywatności dla sklepu internetowego, zgodnej z RODO. Jeżeli brakuje ci pomysłu jak to ma wyglądać, to skorzystaj z tego wzoru, zastępując pola szablonu swoimi danymi. Warto by też trochę przeredagować niektóre akapity.
Czytaj więcejRODO – Polityka prywatności w sklepie internetowym
Z końcem 2017 roku wtyczka ContactForm7 straciła dwa obsługiwane zdarzenia: „on_sent_ok” i „on_submit”. Zdarzenia te programowało się w dodatkowych ustawieniach formularza. Określały w jaki sposób ma się zachować skrypt po wysłaniu formularza. Najczęściej przekierowywało użytkownika na inną stronę albo wysyłało informację do Google Analytics. 1on_sent_ok: "ga( ‚send’, ‚event’, ‚Contact Form’, ‚submit’ );" Dostawca wtyczki pisze …
Przez ostatni rok praktycznie nie robiłem nic innego jak nauka WordPress’a i Bootstrap’a. Budowałem strony na gotowych szablonach (www.talkersi.pl), na elastycznych szablonach jak GeneratePress (www.wpt.gda.pl) czy w całości opartych na własnym pomyśle (www.sztum.gda.pl lub www.vivadental.pl). Z musu zainteresowałem się API Youtube i stworzyłem wtyczkę, która zarządza stroną opartą o kanał stworzony w tym popularnym portalu …
Czytaj więcejWordPress, Youtube i Wikipedia – połączenie darmowych mocy
Bardzo ważną funkcją w WordPressie jest ‚the_post()’, która zawiera wszystkie zmienne dotyczące wpisu lub strony. Pętla obiektu wp_query to kod PHP używany przez WordPress do wyświetlania postów. Używając pętli, WordPress przetwarza każdy wpis, który ma być wyświetlany na bieżącej stronie i formatuje go zgodnie z zadanymi kryteriami. Każdy kod HTML lub PHP w pętli będzie przetwarzany w każdym poście.
WordPress dzieli swoich zarejestrowanych użytkowników przypisując im role:
Subskrybent praktycznie może się tylko zarejestrować i ewentualnie komentować. Administrator zaś może wszystko.
Taki temat mi się ostatnio nawinął: „Pokaż zdjęcia z Intagram’a, które mają odpowiedni hashtag”…
Szukałem kilka dni rozwiązań, ale poza zawiłymi skryptami, opartymi na Instagram API nie udało się nic znaleźć. Dopiero na Stack Overflow znalazłem dość proste rozwiązanie oparte na darmowym API, dostępnym bez logowania czy autoryzacji. Adres, który trzeba wywołać to:
Jeżeli twoja strona ma być wielojęzykowa, to od razu należy zainstalować wtyczkę obsługi wersji językowych. Warto pomyśleć o tym nawet jeżeli nie planujesz jeszcze rozbudowy. Klient za chwilę się namyśli i zaczną się problemy. Dlaczego to takie ważne? Bo żeby wersje językowe działały, trzeba dodać oznaczenie języka do adresu url, co zmienia strukturę poziomów. Jeżeli w css stosujesz linki bez http://, ale nacelowane na konkretny zasób, to po wprowadzeniu zmian w adresie przybędzie ci jeden poziom i wszędzie trzeba będzie albo dodać nazwę języka albo wstawić dodatkowe przejście na poziom wyżej ‚../’. Najlepszym rozwiązaniem wydaje się być wtyczka ‚Polylang‚
Czytaj więcejWersje językowe w WordPress. Polylang – od tego zaczynaj!
Czasami jest tak, że potrzebujemy stworzyć stronę nie tylko z treścią główną, ale z dodatkowymi boksami umieszczonymi w dowolnym miejscu. Jeżeli dobrze znamy HTML i CSS to nie ma większego problemu. Wystarczy stworzyć klasy, przypisać do kontenerów i po krzyku. Co w sytuacji, gdy oddajemy stronę klientowi, który się nie zna? Na 100% po kilku dniach zadzwoni telefon z reklamacją, że wszystko się rozsypało. Aby temu zapobiec musimy stworzyć „własne pole”.
Czytaj więcejWłasne pole w WordPress. Advanced Custom Fields w akcji.
Pierwszy projekt strony pod WordPressem jaki buduję od podstaw, czyli z własnym szablonem tworzę na bazie „czystego szablonu” Underscores. Domyślnie szablon ten zawiera tylko jedno pole dla widgetów w prawym sidebarze, utworzone za pomocą funkcji ‚register_sidebar‚. Mój projekt przewiduje cztery pola w sekcji ‚footer’. Po utworzeniu szablonu, który nazwałem ‚vitadent’ dostałem plik z podstawowymi funkcjami: function.php. Aby dodać inne pola dla widgetów należy otworzyć ten plik i dopisać kilka linijek kodu.
Czytaj więcejregister_sidebar – nowe pola dla widgetów w WordPress
Bootstrap – framework CSS, rozwijany przez programistów Twittera, wydawany na licencji MIT. Zawiera zestaw przydatnych narzędzi ułatwiających tworzenie interfejsu graficznego stron oraz aplikacji internetowych. Bazuje głównie na gotowych rozwiązaniach HTML oraz CSS (kompilowanych z plików Less) i może być stosowana m.in. do stylizacji takich elementów jak teksty, formularze, przyciski, wykresy, nawigacje i innych komponentów wyświetlanych na stronie. Framework korzysta także z języka JavaScript.